Deel 6

Dag 37

Na een week niet gefietst te hebben stap ik deze ochtend weer op. In de afgelopen week ben ik voor een aantal dagen naar huis gevlogen om het 45 jarig huwelijk van mijn ouders te vieren. En is Rianne voor een aantal dagen mee terug naar Belgrado gevlogen waar we samen de stad verkend hebben. En genoten hebben van elkaar en het lekkere eten. 

De tijd is weer te snel gegaan. Nadat ze vanmorgen vroeg de taxi heeft genomen naar het vliegveld begin ik de spullen ook weer in te laden. 

De stad uitkomen gaat redelijk voorspoedig tot het moment dat de Donau overgestoken moet worden. Over de enig brug in de buurt loopt een tweebaans autoweg zonder fiets of voetpad er naast. Maar er is niet echt een andere optie. Met samengeknepen billen en zo snel het kan maak ik de oversteek. 

Eenmaal aan de overzijde bevindt ik me al snel op de een Velo route ( een lange afstands fietsroutes die geheel Europa doorkruist)Dit is niet veel meer dan een karren spoor de me de komende 40 kilometers naast de rivier leid. Maar wel een prachtig uitzicht heeft. 

Hierna wordt de weg verhard, maar de kuilen en oneffenheden zijn op de meeste stukken groter dan op het zandpad 😅

Dag 38

Heb niet zo best geslapen de afgelopen dagen, en dat is terug te vinden in mijn humeur. Heb moeite om in een lekker ritme te komen en ook de route is niet erg uitdagend. Veel lange stukken waarbij de navigatie zo goed als overbodig is. Als een uur na de lunch mijn maag ook nog gaat opspelen is de lol er helemaal van af. Toch blijf ik door fietsen. Door wat onverwachte omstandigheden heb ik over drie dagen een vlucht vanuit Sofia naar huis geboekt om een uitvaart bij te wonen. 

En er dienen nog wat kilometers gemaakt te worden. 

Aan het einde van de middag zoek ik een rustig veldje een stukje van de hoofdweg af. Wat me nog net genoeg tijd geeft om van de avond maaltijd te genieten bij de ondergaande zon. Toch nog een goede afsluiting van de dag. 

Dag 39

Heb een goede nachtrust gehad. En ook de kant en klare müsli zaken die ik voor ontbijt heb smaken beter dan verwacht. 

De eerste dertig kilometer van de dag volg ik een weg die parallel aan de snelweg loopt. Na een uurtje getrapt te hebben komt er in tegengestelde richting een wat oudere man me tegemoet gefietst die gebaard om te stoppen om een praatje te maken. Hij blijkt Rolf te heten en is net met pensioen. Hij is op zijn elektrische fiets met een boodschappenmandje voorop en twee tassen achter onderweg van Griekenland naar Zwitserland. 

Nad de lunch in Nis gaat de route de  weg van de snelweg en doemt er voor me een gebergte op. Het voelt al weer als een tijd geleden dat het zo hard werken is om omhoog te komen. Vind het ergens wel prettig om me zo uit de naad te fietsen, en het maakt de afdalingen zo veel beter 😉. De laatste 10 kilometer naar Pirot hoeft er niet eens meer getrapt te worden. 

Dag 40

De nacht in Pirot heb ik doorgebracht in een hotel. Na twee nachten wild kamperen is een douche wel weer welkom. Tevens geeft het de gelegenheid om de power bank op te laden. Voor het geld hoef je het niet te laten. Dit hotel was goedkoper dan enkele campings waar ik op gestaan heb. 

Het stuk naar de grens met Bulgarije 🇧🇬 is snel afgelegd. Bij de grens zelf is het even de weg zoeken niet in de laatste plaats om dat ik de snelweg op moet om bij het douanekantoor te komen. 

Waar het stuk voor de grens nog goed vlak asfalt is, fiets ik nu de bergen in over kleine landwegen waarvan ik betwijfel of de gemiddelde auto er overheen kan. 

Het wegdek is gewoon beroerd te noemen. 

Om de Sofia te bereiken kom ik uit op een van de hoofdwegen die de stad in lopen.  Fietspaden zijn er niet dus bevindt ik me wederom op een drukke tweebaanswegen. 

Heb een hostel in de stad geboekt waar de fiets en de spullen voor een paar dagen gestald kunnen worden zo dat ik morgen naar huis kan vliegen. Het nu niet bepaald het meest luxe hostel waar ik in verbleven ben. Maar voor €9,- per nacht moet ik wellicht ook niet te veel verwachten 😅