Bishop naar Mammoth lake

Dag 51/ 52.  1270 t/m 1277

We verblijven de komende twee nachten in hostel Californië. Bij aankomst blijken we de eerste pct hikers te zijn die inchecken dit jaar. Het is ook nog lekker rustig in het hostel, waardoor we de beste bedden toegewezen krijgen.  Als we de rugzakken leeghalen komt de geur van zes dagen hiken extra naar boven. 😷 Gouw de kleren verzamelen en naar de naastgelegen wasserette. En eens uitgebreid douchen. 

De volgende dag gaan we Bisschop opzoek naar eten en een nieuw slaap matje voor mij. Ik heb er de laatste week verschillende keren s’nachts lucht bij moeten blazen.

Gelukkig zitten er drie buitensport zaken in het dorp, dus heb ik nog wat te kiezen. Mijn oude mat stuur ik terug naar Bever sport. 

Als we terug zijn bij het hostel zijn er ondertussen nog enkele andere hikers binnen gekomen die we kennen. Met twee van hen gaan we die avond uit eten ( KJ en Puma ) 

Het is een erg goed restaurant, en ik bestel de grootste steak 🥩 die ze hebben. 

Op zaterdag proberen we na een groot ontbijt terug te liften naar de trail. Dat valt nog niet zo mee. Het duurt best een tijdje voor we een lift krijgen naar Independens 40 km verderop en van daar uit moeten we nog naar het parkeerterrein boven aan de berg. Gelukkig weten we dat er in het weekend niet aan de weg gewerkt wordt ondanks dat het bord er nog wel staat. Na zo’n 30 min komt er een stelletje aangereden die een dag wandeling willen gaan doen. Met een beetje overtuigingskracht krijgen we ze zover dat zo het bord negeren en ons helemaal naar boven brengen. 

Van uit de parkeerplaats is het eerst nog 12 km terug naar de trail, en daarna willen we nog eens zeven kilometer afleggen om over Glen pas te komen ( 3644 meter) Het blijkt een hele inspanning om dit te doen. Zeker nu onze rugzakken over de 20 kg wegen. Als we bij de kampeer plek zijn wordt het al donker. Snel eten koken en naar bed 😴

Dag 53.    1277 t/m 1306

Waar we een paar weken geleden nog grote afstanden moesten lopen om water te krijgen, zo loopt het vandaag aan alle zijden de bergen af. De sneeuw is flink aan het smelten en we moeten dan ook tientallen stroompje en rivieren oversteken. De voortgang was erg traag vandaag. De ochtend dalen we nog af over de sneeuw. En in de middag gaan we omhoog naar Pinchot pas ( 3696 meter) . Het is een klim van zo,n 13 km maar het duurt ons wel 5 1/2 uur om boven te komen. Hoe hoger we komen hoe meer sneeuw er ligt. En voetsporen om te volgen zijn er ook niet. En door dat het al wat later op de middag is de sneeuw zacht. Dat is ook te merken bij het afdalen, waarbij ik verschillende keren tot aan mijn middel in de sneeuw wegzak. Mijn goede zin gaat er wel een beetje van over, en het is echt ploeteren om vooruit te komen. Ik ben dan ook blij als we de plek bereiken waar we onze tentjes kunnen opzetten. 

Dag 54.      1306 t/m 1340

Als de weker afgaat heb ik nog echt geen zin om uit de slaapzak te komen. De afgelopen anderhalve dag hebben hun tol geeist. En ik kijk er nog niet naar uit dat vandaag nog een keer de hele dag door de sneeuw te banjeren. Als we uiteindelijk klaar zijn voor vertrek doemt er naar zo’n 300 meter al een rivier op die we over moeten steken. Het enige dat er overheen ligt is een boomstam die bedekt is met een laag ijs. Ik probeer hier overheen te gaan, maar deze voelt veel te glad aan. Dus besluit ik maar op het minst diepe stuk door het water te lopen. Gelukkig draag ik waterproef sokken. ( gemaakt van neopreen en wol) De pas die we vandaag over steken is Mather pas ( 3686 meter) Ook voor deze pas hebben we weer onze tijd nodig. Vooral het laatste stijlen stuk is erg opletten. 

Eenmaal de pas over zaken we flink af naar beneden. Zo ver zelfs dat de sneeuw voor het grootste gedeelte verdwijnt en we de middag met droge voeten over de trail kunnen lopen. Dit gedeelte van de route loopt overigens gelijk met de John Muir trail. Een andere bekende wandeling in de US. 

Als we om half zeven stoppen voor de avond zijn we al weer halfweg de volgende pas die we over moeten gaan. Maar dit is voor morgen. 

Dag 55.    1340 t/m 1377

Muir pas (3644 meter)  wordt gezien als een van de zwaarste passen om te doen tijdens de pct. Dit komt voornamelijk door de lange geleidelijke aanloop naar de pas toe. Dit zorgt er voor dat voornamelijk aan de noordelijke zijde grote sneeuw velden moeten worden overgestoken voor je weer vaste grond onder je voeten hebt. Gelukkig hebben we de helft van de klim gister al gedaan. Waardoor we de top bereiken als de sneeuw nog enigszins hard is. 

Boven op de pas staat een shelter ter nagedachtenis aan John Muir. Een schrijver en oprichter van de Siërra’s club. 

Zo als verwacht moeten we tijdens het afdalen lange tijd door de sneeuw lopen. Deze is ondertussen zacht geworden en het komt verschillende malen voor dat we tot aan ons middel wegzakken. Eenmaal vaste grond onder de voeten proberen we zo dicht mogelijk bij de volgende pas te komen zo dat we ook deze nog enigszins in de ochtend kunnen oversteken. Onderweg moeten we nog wel even de San Joaquin rivier oversteken. Deze komt op het moment tot aan de knieën. Aan de andere zijde maken we vast ons avond eten, zodat onze sokken en schoenen enigszins kunnen drogen voor we nog een paar uur door gaan om op de overnachtingsplek te komen. 

Dag 56.     1377 t/m 1406

Ook voor vandaag weer een pas op het programma. Selden pas met 3326 meter wat lager dan de gene die we de afgelopen dagen zijn over gestoken. Maar eerst is het nog een klim van vier uur om boven te komen.  Het grootste gedeelte van de klim loopt gelijkelijk op door bebost gebied. Doordat deze pas wat lager is hoeven we ook wat minder door de sneeuw te ploegen om boven te komen.

Aangezien de afgelopen dagen fysiek best pittig waren besluiten we vandaag “ maar” 29 kilometer te doen. Op de weg naar beneden vanuit de pas moeten we overigens nog wel op enkele plaatsen een rivier doorwaden. 

Tegen 17.00 uur zijn we op onze overnachtingsplek. Wat nog mooi de tijd geeft om de slaapzak uit te hangen. Deze is de afgelopen nachten wat vochtig geworden. 

Op het gemakje doen we de taken die moeten gebeuren en maken we ons eten klaar. 

Dag 57.    1406 t/m 1420

We gaan een nero doen op de trail. We moeten nog één grote pas oversteken deze week. En de ervaring heeft geleerd dat we dat niet in de middag moeten proberen. Daarom doen we vandaag enkel het stuk tot we halverwege de pas omhoog zijn. Om hier te komen is het is het eerst nog een erg stijl stuk naar beneden. Op onze kaart zijn vele haarspeldbochten te zien. Maar deze zijn in de praktijk volledig onder gesneeuwd. Voetje voor voetje zoeken we onze weg. Beneden aangekomen doen we een lange siësta aan de kant van een rivier. Om vervolgens nog een paar uur berg op te gaan. Onderweg komen we nog een imposante waterval tegen die we uiteraard over dienen te steken. 

Het is nog wel even zoeken naar een plek waar geen sneeuw ligt zodat we de tentjes op kunnen zetten. 

Dag 58.   1420 t/m 1453

Silver pas ( 3285 meter) dat is de pas die nog overgestoken dient te worden om bij Mammoth  Lake te komen. We beginnen vroeg in de ochtend. Het is alles bij elkaar nog zo’n 40 kilometer om in het dorp te komen. De pas overkomen gaat relatief gemakkelijk. Maar aan de noordelijke zijde ligt nog wel veel sneeuw. Als we net na de middag aan een lange afdaling beginnen heb ik de hoop dat de sneeuw ook snel zal verdwijnen. Dat is slechts van korte duur. Het de sneeuw blijft liggen tot we in Mammoth aankomen. Als we om zes uur bij een parkeerplaats aankomen waarvan we hoopten naar het dorp te kunnen liften, blijkt deze nog gesloten. Het is nog een extra vijf kilometer voor we een lift kunnen vinden. Alles bij elkaar komt het dag totaal op 44 km. 

Het is de afgelopen week voornamelijk zo geweest dat de zon op de zuidelijke hellingen staat, waardoor de klim naar de pas tot ongeveer 3000 meter sneeuw vrij is. Aan de noordelijke zijden bleef de sneeuw tot een hoogte van 2600 meter liggen. 

We zijn overigens de afgelopen zes dagen totaal geen andere mensen tegen gekomen. 

Alles bij elkaar is de afgelopen week ontzettend zwaar geweest, maar gelijktijdig ook onwijs mooi en een zeer bijzondere ervaring die ik niet snel zal vergeten. 

Het is jammer dat ik de prachtige natuur geen recht aan kan doen door er over te schrijven.