Big Bear naar Wrightwood

Dag

Dag 21.     428 t/m 443

Als iedereen wakker is worden de plannen voor de dag gemaakt. Jedi, Will, Cuppa en Bildabear willen de was nog doen. Er zal inkopen gedaan moeten worden voor de volgende sectie, Jedi en ik hebben nog een pakketje bij het postkantoor liggen dat we ons toegestuurd hebben uit Banning. Cuppa is zijn power bank verloren bij de lift naar het hotel en wil kijken of er een mogelijkheid is om deze persoon nog te vinden. 

Er is een wasserijen bij het hotel, dus dat gebeurt eerst. Als de was draait gaan we opzoeken naar een plek voor het ontbijt. We vinden een tentje waar ze een ruime keuze hebben met onbeperkt koffie en frisdrank.

Als we daarna terugkomen bij het hotel ligt er een briefje voor Cuppa klaar. De dame die hun een lift gegeven heeft heeft de power bank gevonden en haar telefoonnummer achter gelaten. Daarna naar het postkantoor, Will, Jedi en ik besluiten onze ijsbijl en microspijks vooruit te sturen, gezien het volgende traject niet hoog de bergen in gaat. 

Jedi besluit nog een nachtje in Big Bear te blijven. De rest wil wel weer terug naar de trail. Cuppa moet eerst nog een plek vinden om zijn power bank op te laden. 

Will, Bildabear en ik willen wel zo snel mogelijk vertrekken gezien het ondertussen al in de middag is. We staan net voor het postkantoor te overleggen als we vanuit een pickup toe geroepen worden “ he lopen jullie de pct? Willen jullie terug naar de trail gebracht worden?” We leggen uit dat we eerst nog inkopen moeten doen en dat we naar een supermarkt willen. “Geen probleem stap maar in, is goed voor mijn karma”

Als we even later in de rij staan om af te rekenen bij de supermarkt vraagt een dame achter me of we met de pct bezig zijn ( we vallen nog al op met onze rugzakken denk ik ) 

Natuurlijk bevestigen we dit en zeggen dat we net weer terug willen naar de trail. “ Ik breng jullie wel” ( de trail ligt 15 min rijden buiten het dorp) Nou daar zeggen we geen nee tegen. 

Als we haar wat geld aanbieden omdat ze speciaal voor ons deze kant op rijd zegt ze dit niet te willen maar enkele een foto met ons is. Voldoende. 

We lopen nog steeds op zo’n 2100 meter boven zeeniveau en kunnen op sommige stukken uitkijken over de Mojave dessert. 

Als we een paar uur later bij onze kampeer plek aankomen zitten er al een paar andere pct hiker’s die we al eerder tegen gekomen zijn. We gaan bij ze zitten als ze net bezig zijn met het avond eten. Will en ik hebben vanuit de winkel een vers rijk belegd broodje mee genomen wat kan rekenen op een paar jaloers se blikken . We blijven nog even kletsen en zetten daarna  de tent op.

Dag 22.     443 t/m 474

Een relatief rustig dagje vandaag. Will, Bildabear en ik vertrekken rond acht uur. Het terrein is vrij vlak en we hebben er goed de pas in. Onderweg worden e nog getrakteerd op een uitzicht over Big Bear lake en de skipiste. Na een paar uur lopen stopt Bildabear aan de zijkant van de trail, ik ga er vanuit dat hij straks wel weer aan zal haken. Als Will en ik om half een stoppen voor de lunch hebben we al meer dan 20km gedaan. 

We hangen onze tenten en slaapzakken uit om nog wat te drogen, er is vannacht wat condensatie aan de binnen zijde van de tent ontstaan. 

Terwijl dit droogt zet ik wat water op voor koffie en hebben we lunch. 

Na ruim een uur is Bildabear nog niet voorbij gekomen, en besluiten we verder te lopen. Een stukje verder kunnen we de top van Mount Badem Powell zien. Een berg die nog zo’n 80 mile verder op de route ligt. 

In de middag moeten we ook op verschillende plekken Holcomb creek oversteken. Het water hiervan staat behoorlijk hoog en het vraagt op enkele plekken dan ook wat kunst en vliegwerk om met drogen voeten de overzijde te bereiken. 

Het is nog relatief vroeg als we onze kampeer plek voor de avond bereiken.  Een mooi terrein aan de oever van Holcomb creek. 

Bildabear zien we niet meer verschijnen. Na een frisse wasbeurt in de creek en het filteren van het drinkwater. Maken we een kampvuurtje en beginnen we aan het avond eten.  Will is de laatste week cold soking  aan het proberen. Een techniek waarbij je bijvoorbeeld couscous in een potje doet en daar koud water bij doet. Dit om gewicht van  een brander te kunnen besparen. 

Om 20.15 gaan we naar onze tentjes. 

Dag 23    474 t/m 510

Als Will en ik net een paar kilometers onderweg zijn zien we ineens Bildabear op een rots zitten. Hij is in het beekje gestapt dat we net overgestoken zijn en is nu zijn schoenen en sokken aan het laten drogen. Hij heeft één campground eerder dan die van ons overnachten. 

Hij gebied ons om verder te lopen. Bijna de gehele route van vandaag volgt de vallei waar Deep Creek doorheen loopt. Aan water geen gebrek dus vandaag. Ook gaan we de 300 mile marker voorbij. 

Rond half een bereiken we de plek waar we al een paar dagen naar uitkijken. Aan de zijkant van de Creek zijn er enkele hot springs. In totaal zijn het er zes en ze zijn allemaal zo gemaakt dat je ze als hot tub kunt gebruiken. En is het je te warm spring je het muurtje over de rivier in. 

Het blijkt een populaire plek te zijn en we zien en spreken dan ook verschillende hiker’s die we al dagen of weken niet op de trail gezien hebben. Ondanks dat het er heerlijk toeven is vertrekken we naar een paar uur alweer. Ons doel voor vandaag is min 20 mile  (32 km) af te leggen. 

De weg uit de vallei is warm,  Ik heb dan ook moeite mijn dorst gelest te krijgen met het water dat ik bij heb. Een koud blikje cola zou meer dan welkom zijn. 

Een paar kilometers verder eindigt de vallei en lopen we omlaag richting het water. We moeten deze nog één keer oversteken, maar deze keer zit er niets anders op dan de schoenen en sokken uit te trekken en door het knie diepe water naar de overzijde te lopen. 

Even later kruist de trail een weg. Hier zit een hele groep hikers bij elkaar en blijkt er een trail angel aan het werk te zijn. Ze heeft een koelbox vol koude blikjes, pizza, koekjes en chips. Will en ik nemen het er van en eten zo veel dat we het avond eten wel over kunnen slaan vanavond. 

Gezien we nog net niet op ons doel van de dag zitten besluiten we na een uurtje dat we nog een stukje door lopen. Het is ondertussen al 18.30 en de zon is langzaam aan het wegzakken achter de bergen. 

Als de plek die we op het oog hadden om te overnachten niet echt geschikt blijkt te zijn om een tent op te zetten besluiten we maar te cowboy campen. Bedjes opblazen en dan naar bed. 

Dag 24.      510 t/m  540

Ik heb vannacht niet heel goed geslapen. De wind kwam van tijd tot tijd behoorlijk opzetten. De route was ook minder mooi als de afgelopen dagen. De trail volgt lange tijd een verharden weg en passeert een waterkrachtcentrale. Achter de dam ligt silverwood lake. Deze bereiken we tegen lunch tijd en we maken dan ook van de gelegenheid gebruik om onze slaapzaken te laten drogen en een dip in het water te nemen. 

De middag loop ik eigenlijk op automatisch piloot. Doe mijn oortjes in luister wat muziek en podcast. Als we aan het einde van de middag onze slaapplek bereiken heb ik het eigenlijk wel gehad voor vandaag. Vanavond vroeg naar bed. 

Dag 25.      540 t/m 575

Vandaag passeren we de enig Mc Donald’s die op de route ligt. En hij is maar 10 kilometer van waar we geslapen hebben. Dat komt goed uit want mijn tas waar ik het eten in bewaar is zo goed als leeg. Enkel nog 2 tortilla’s en een halve pot speculoos. Als we om tien uur bij de Mac aankomen zijn we nog mooi op tijd voor het ontbijt. Om half elf veranderd de menukaart van ontbijt naar burgers. Dus dan ook maar meten een cheeseburger menu er achter aan. Langzaam komen er verschillende hiker’s binnen gedruppeld een van die hikers is  Cuppa. Waarvan we weten dat hij zo’n 10 km achter ons zat. Hij vertelt dat heel zijn eten op is  en toen hij vanmorgen om 5 uur wakker werd had besloten om zo snel naar de mc te lopen. Hij is dan ook van plan de rest van de dag hier te blijven. 

Ik ga nog na het naastgelegen tankstation om wat water in te slaan en eten te halen om in Wrightwood te komen. Wrightwood ligt 45 kilometer verderop de trail heeft op dit stuk verder geen mogelijkheid om water te krijgen. Tevens ligt het 1600 meter hoger dan waar we nu zijn. 

De trail omhoog is gelukkig niet erg stijl maar lijkt wel eindeloos te duren. Onderweg komen we een groepje wandelaars tegen die pakketjes met snoep en koekjes uitdelen aan iedereen die de pct aan het lopen is. Als we halverwege de klim omkijken kunnen we het hele stuk trail dat we vandaag afgelegd hebben terug zien. 

We lopen nog een paar uurtjes door om rond half acht de tentjes op te zetten. Morgen nog zo’n 20 km. 

Dag 26     575 t/m 595

Weer een onrustig nachtje achter de rug. Halverwege de nacht kwam de wind opzetten en trok een haring uit mijn tent. 

Gelukkig heeft Will de juiste koffie om de dag te beginnen. 

Verder bestaat het ontbijt vandaag uit pittige noodel soep en een chocolade croissantjes. 

( ik heb gisteren avond het ontbijt al deels opgegeten) 

Als we alles opgeruimd en ingepakt hebben gaan we op pad. Het eerste stuk van de route gaat voorspoedig, maar als we oversteken naar de noord zijde van het gebergte komt er steeds meer sneeuw op de trail te liggen. Onze microspijks liggen in Wrightwood op ons te wachten maar daar hebben we nu niets aan. 

Als we de parkeerplaats bereiken waar we vandaan naar het dorp willen is deze verlaten. Na een minuut of 5 komt er iemand aan die naar haar auto loopt. Als we vragen of ze naar Wrightwood gaat is het geen probleem om met haar naar het dorp te rijden. 

Ze zetten ons af bij de doe het zelf zaak van het dorp. Als we daar binnen stappen komt de eigenaar naar ons toe. “ zet je tassen maar achter neer, daar zijn oplaadpunten voor apparatuur er is een boek met adressen van trail angels die hikers in huis nemen. Jullie kunnen je tassen hier laten staan tot jullie klaar zijn met de rest van de dingen die jullie in het dorp willen doen. 

De taken die we hebben voor vanmiddag: 

-alle apparatuur opladen ,Weer verwachting opvragen voor de komende dagen ,Inkopen doen voor de komende 5 dagen ,Langs het postkantoor om onze toegestuurde op te halen ,Was draaien en Telefoon abonnement verlengen. 
Na dat we de meeste van onze taken volbracht hebben gaan we een hapje eten bij het lokale restaurant. 
Als we na de maaltijd willen afrekenen meld de bediening ons dat onze rekening al door iemand anders betaald is.  Het moet haast wel de gene zijn die een tafeltje verder van ons vandaan zaten. 
De avond besteden we bij Ron een trail angel die we gebeld hebben van uit de doe het zelf winkel. We mogen gratis bij hem overnachten, de was doen en douchen.