Wrightwood naar Tehachapi

Dag 27.     594 t/m 618

Ron de trail angel waar we vannacht verbleven hebben maakt ontbijt voor ons klaar. Roereieren, spek en muffins. Als we klaar zijn met eten pakken we onze tassen in. 

Ron wil ons wel terug brengen naar de parkeerplaats waar we de trail verlaten hebben. Als we daar aankomen zit Jedi daar met een flesje bier in zijn had te wachten op een lift. We bieden Ron nog wat geld aan voor de goede zorgen, maar deze weigerde hij aan te nemen. 

Jedi vertrekt samen met Ron weer naar het dorp. 

Het gaat een pittige dag worden vandaag. De route loopt vandaag over de noordelijke zijde van mt Badem Powell ( top = 2867 meter ) naar boven, en ondanks dat de klim naar de top maar 6 km is duurt het toch bijna drie uur om boven te komen. Er ligt veel sneeuw op de trail wat het navigeren lastiger maakt. Doordat er als wat zon op heeft gestaan is het nat en zak je er soms een heel stuk in weg. 

Boven aangekomen maken we wat thee en eten we de lunch. 

De trail loopt verder over de graat van het gebergte waarbij deze nog twee pieken oversteekt om vervolgens weer aan de noordelijke zijde te gaan dalen. 

We hebben voor vandaag maar 22 km gepland, en dat is maar goed ook wat als we eenmaal onze kampeer plek bereiken heb ik het wel gehad voor vandaag. 

Er is nog een groepje hikers aanwezig en deze hebben een kampvuurtje gemaakt. We voegen ons bij hen en beginnen aan het avond eten. Ik leg ondertussen mijn natte sokken bij het vuur. Iets te dicht bij zo blijkt want als ik een uurtje later kijk is bij één sok het teen gedeelte bruin en hard geworden. Deze kan dus de vuilnisbak in. 

Dag 28.     618 t/m 655

We zien vandaag grote stukken bos waar bosbranden hebben gewoed. Als we een uurtje aan het lopen zijn worden we op de trail tegen gehouden door twee brandweermannen. Een stukje verder op de trail zijn ze een grote boom aan het omzagen die op omvallen staat. We moeten een tien minuten wachten. Een van de mannen zegt dat er onder aan de trail een auto staat met een koelbox met koud water er in. Daar mogen we uitnemen wat we willen. Een stuk verder is de trail afgesloten in verband met een bedreigde kikker soort. We worden hierdoor gedwongen een omweg te nemen over een tweebaanswegen. Hierdoor missen we 6 km trail, en voegt het nog 2 km toe aan ons dag totaal. 
 

Eenmaal terug op de route wacht er nog een behoorlijke klim op ons voordat de trail de laatste 12 km voornamelijk berg af gaat. Hierbij passeren we ook de 400 mile marker. Will gaat de laatste 10 km voorop en heeft er flink de pas in. Ik moet moeite doen om hem bij te houden. 

Hierdoor zijn we wel wat eerder op de campground dan ik verwacht had. 

Tentje opzetten, water halen en eten koken. 

Ook vanavond is er weer een kampvuurtje gemaakt, maar om kwart over acht vertrekt iedereen naar zijn slaap plek. 

Dag 29.     655 t/m 693

Waar we de afgelopen dagen ruim boven de 2000 meter waren, zijn we vandaag zoetjes aan gaan afdalen. De begroeiing veranderd van naaldbomen naar struiken. Die op sommige plaatsen behoorlijk over het pad heen groeien. Op de open stukken waait het soms behoorlijk wat er  voor zorgt dat het niet zo warm aanvoelt. Lunchen doen we bij een brandweer kazerne. Deze heeft een picknick tafel buiten staan en we kunnen gebruik maken van het toilet. 

De afgelopen twee dagen treffen we de zelfde mensen op de trail en in  de campground. Wat het s’avonds ook wel wat gezellig maakt. 

Gezien we morgen ochtend wat eerder op pad willen gaan om voor de middag het volgende dorp te bereiken, besluiten we om de tent vanavond niet op te zetten. 

Dag 30.    693 t/m 715

Het is 22 km naar Acton. Daar is een RV park wat hikers een warm hart toe draagt. We zijn wat vroeger op pad dan normaal want het belooft een warme dag te worden en we hebben nog wat dingen die we in het dorp willen / moeten doen. 

Aan het begin van de dag klimmen we nog wat, daarna gaat de trail voornamelijk berg af. Will doet het rustig aan bij de afdeling, hij heeft nog wat spierpijn van de afgelopen dagen. Ik wil zo snel mogelijk in Acton zijn wat ik snack naar een koud blikje cola. 

Als ik bij het RV park aankomen blijkt de koeler voor de drank uitgevallen te zijn. Geen koude cola voor mij dus 😩

Een kwartiertje later komt Will er ook aan. 

Tijd om het tentje op te zetten en te kijken wat de komende sectie gaat brengen. Van daar uit bepalen voor hoeveel dagen eten er gekocht dient te worden. 

Na een verfrissende douche liften we naar het dorp. Acton is een dorpje waarvan het centrum ingericht is als uit de tijd van het wilde westen. Hier gaan we ook langs de locale kapper en doen we de inkopen voor de komende dagen. Als we terug komen op het kampeerterrein bestellen we een pizza. Deze blijkt te groot te zijn om op te krijgen, dus dat wordt het ontbijt voor morgen ochtend. 
 

Dag 31.    715 t/m 750

Na een meat lovers pizza als ontbijt en nog een keer van de douche gebruik te hebben gemaakt vertrekken we voor de eerste 10 mile. De volgende plaats is Agua Dulce. Gezien het een hete dag wordt is het plan om voor de middag tot daar te lopen en dan een lange middag pauze te houden, om vervolgens weer verder te lopen als de grootste hitte voorbij is. Net na het vertrek uit Acton passeren we het monument ter  voltooiing van de route. Bij aankomst in het dorp lopen we eerst naar de doe het zelf zaak. Deze zou ook spullen voor hikers verkopen. Als we buiten de winkel op de stoep zitten komt er een serveerster uit naast gelegen restaurant met enkele koude biertjes van het huis. 
 

Er komen nog een aantal bekende hikers het dorp binnen en gezien de temperatuur ondertussen 32 graden besluit iedereen te wachten tot de grootste hitte voorbij is. 

Sommige willen nog eten voor ze weer vertrekken, en we gaan  met een groepje bij het tegenover gelegen Mexicaans restaurant op het terras zitten. 

Rond vier uur is de ergste hitte aan het afnemen en besluiten de meeste om nog een paar uur te gaan lopen. 

Will en ik lopen nog door tot half tien waardoor we het laatste stuk met hoofd lampen op moet doen. Als we een plekje gevonden hebben vinden we het weer goed genoeg voor weer een nachtje cowboy campen. 

( nog een weetje, er zijn verschillende film scène opgenomen in Agua Dulce waaronder Star Trek en the Flintstones) 

Dag 32.      750 t/m  785

Het was een beetje een saaie dag vandaag de route had geen echte uitschieters en liep de gehele glooiend omhoog of omlaag. De ochtend zorgde ook niet voor heel bijzonder vergezichten. Het is 20 km van waar we geslapen hebben naar de volgende waterbron. Deze is bij een brandweerkazerne. Ik loop het stuk in de morgen voornamelijk alleen, Will heeft last van zijn knie en doet het wat rustiger aan. Onderweg zijn er veel trail runners op de route. Het laatste stuk loop ik met een locale wandelaar op. Hij verteld dat er over twee weken een 50 mile lange hardloopwedstrijd gehouden wordt op de trail.

Aangekomen bij de kazerne staat er bij een picknick tafel een tas met fruit en wat gekoelde drankjes voor ons klaar. Er schuiven nog enkele hikers aan en na een goede middag pauze lopen Will en ik weer aan om in ieder geval de 20 mile te halen die we onszelf als minimaal doel voor de dag hebben gesteld. Na een uurtje lopen stopt Will in een keer midden op de trail. Er ligt een slang over de breedte van het pad. De eerste die hij gezien heeft. 
 

Het laatste stukje van de dag gaat nog stijl omhoog en  we vinden een plek voor onze tentjes boven op een berg die uitzicht biedt over de woestijn. 

Dag 33.   785 t/m 833

Ondanks dat ik goed geslapen heb vannacht gaat de ochtend niet heel vlot van start. Ik loop het eerste stuk voorop maar krijg mijn ritme niet goed gevonden. Het zou volgens de weersverwachting een zonnige maar koele dag worden. Maar na nog maar een paar uur onderweg te zijn zien we de wolken dichtbij komen en worden we gehuld in mist. De temperatuur loopt ook verder terug, waardoor we besluiten even te stoppen om een extra laag aan te trekken. We lopen ( weer) door een groot stuk bosbrand gebied. Dit samen met de mist zorgt voor een mystieke sfeer in het bos. 

We passeren vandaag ook de 500 mile. Ik heb het nummer van de The Proclaimers al klaar staan in mijn playlist maar als we bij de 500 aankomen is er niets te zien. Er zou een stukje verder een plakkaat zijn voor 500 mile volgens de far out app. Maar ook deze blijkt door de bosbranden niet meer te bestaan. Wat een domper. 

Een klein stukje verderop stoppen we voor de lunch. We zijn de hele dag al bezig met het beslissen over hoe ver we vandaag zullen lopen. Nog zo’n 20 km verder op de route ligt Hiker town. Een populaire stop waar je voor 20 dollar een kamer met bed kunt krijgen. Maar dit zou ons dag totaal dicht bij de 50 km brengen. We besluiten maar te kijken hoe ver we komen. 

Ik vertrek iets eerder van onze pauze plek dan Will. In de verwachting dat hij me we bij zal komen in het volgende stuk. 

Als hij na 10 km nog niet bij is besluit ik onder aan de berg maar even op hem te wachten. De zon is ondertussen weer door gekomen en de spieren voelen nog goed. Als Will weer bij is besluit we de laatste 10 km ook maar te doen. 
 

Dit trakteert ons nog op prachtige uitzichten over het traject wat we morgen gaan doen. 
 

Als we iets na zeven uur Hiker town bereiken blijken de kamers met bed toch niet zo veel voor te stellen. Een stel oude hokje ( wel mooi versierd) met een bed er in. Maar het waait behoorlijk waardoor een tent opzetten ook niet gaat werken. Als we vragen of er wat te eten te krijgen is krijgen we het nr van het tankstation een stukje verder op. Deze maken warme maaltijden en kunnen ons komen halen en terug brengen. 

Hier doen we nog ook nog een beetje inkopen voor de volgende paar dagen. 

Terug gekomen in Hiker town eten we onze maaltijden op en gaan we naar bed. 

Dag 34.   833 t/m 871

Vandaag staat één van de beroemdste en beruchtste secties van de PCT op het programma. Het LA aquaduct, een stuk van 38 km wat voor een groot deel één van de watertoevoer van Los Angeles volgt. Op dit traject is er geen water te verkrijgen en doordat het een deel van de Mojave woestijn is staat het tevens bekend om zijn hitte en gebrek aan schaduw. Om die redenen lopen veel mensen dit traject in de nacht. 
 

Maar wij beginnen dit traject, gekleed in een trui, lange broek en dons jas. De temperatuur is de laatste dagen flink aan het zakken en het belooft een goed temperatuur te worden om dit traject overdag te lopen. 

De eerste 30 km verlopen voorspoedig. Maar na maten het later op de dag wordt begint de wind steeds sterker te worden. Ik moet beide trekking poles gebruik om me zelf overeind te houden. Als we twee uur later de plek bereiken waar we willen overnachten ben ik kapot, en waait het nog zo hard dat ik bang ben dat mijn tent het niet zal overleven. Om die redenen wordt het weer een nachtje onder de sterren hemel slapen. De temperatuur is ook weer flink aan zakken. Snel maken we ons avond eten. Ik trek mijn schoenen uit en ga met kleren en dons Jack aan in de slaapzak liggen. 

Dag 35.     871 t/m 899

Nog maar 28 km naar Tehachapi, onze volgende resupply. De afgelopen dagen hebben lichamelijke best wel wat van me gevraagd. We hebben dan ook besloten om daar een nachtje hotel te gaan doen. 

Maar eerst hebben we nog een berg kam om over te steken. Na een flinke klim bereiken we boven aan de berg een water cash. Hier kunnen we ons water bijvullen en het is tevens een mooie plek om onze lunch pauze te doen. 

Aan de andere zijde van het gebergte staat een enorme hoeveelheid aan windmolens. Tegen drie uur bereiken we de weg waarvan uit we naar Tehachapi kunnen liften. 

Degen die ons na een paar minuten een lift aanbieden blijkt te werken bij op het windmolenpark en vertelt ons dat het bedrijf waarvoor hij werkt daar zo’n 500 molens heeft staan. 

Als we de bij het hotel aangekomen zijn is het eerst alle kleren in de was. En een douche nemen. ( Ik begin de laatste tijd te ruiken wie er  hikers zijn. Mensen die niet hiken ruiken naar parfum, shampoo of zeep) 

S’avonds gaan we nog uit eten bij een Thai restaurant.